Pojazdy w remoncie

dają metalowe stelaże z przegubami, które spełniają rolę równomiernego dociskania pióra do szyby, tak aby równomiernie zbierały wodę z każdej części szyby. Ich wadą jest głośniejsza praca w porównaniu do wycieraczek nowszego typu.

Pojazdy w remoncie

Rodzaje wycieraczek

Wycieraczki przegubowe - (potocznie klasyczne lub tradycyjne) - starszy typ wycieraczek, stosowany w starszych samochodach. Są to wycieraczki, które posiadają metalowe stelaże z przegubami, które spełniają rolę równomiernego dociskania pióra do szyby, tak aby równomiernie zbierały wodę z każdej części szyby. Ich wadą jest głośniejsza praca w porównaniu do wycieraczek nowszego typu.

Wycieraczki bezprzegubowe - (potocznie płaskie) - obecnie stosowany typ wycieraczek, w które są zaopatrywane fabrycznie nowe samochody. W porównaniu do klasycznych wycieraczek przegubowych pozbawione są ruchomych elementów, czyli stelażu z przegubami. Takiego typu wycieraczki, oprócz lepszego wyglądu łatwiej jest oderwać od szyby podczas mrozów i są mniej narażone na korozję. Ich podstawową wadą jest wysoka cena w stosunku do wycieraczek starszego typu.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wycieraczka


Czy warto oddać auto do zakładu mechanicznego?

Naprawa w warsztacie? Z pewnością jest to najpopularniejszy sposób na radzenie sobie z problemami technicznymi dotyczącymi naszych aut. Czy jednak zawsze możemy być pewni, że taka naprawa przebiegnie tak, jak powinna i nie pojawią się przy tym nieprzewidziane problemy? Oczywiście nie. Dlatego właśnie powinniśmy zawsze korzystać z renomowanych, sprawdzonych warsztatów, które zagwarantują nam, że wykonana przez nie praca będzie rzetelna oraz bezpieczna dla naszego samochodu. Jedynie takie miejsca mogą sprawić, że nasz samochód szybko powróci na drogę, więc czasem warto nawet zapłacić więcej za porządny serwis, niż sprawiać sobie dodatkowe problemy.


Jak powstał silnik diesla

W 1893 roku Rudolf Diesel skonstruował silnik o nieco zmienionej konstrukcji i zasadzie działania, niż silniki spalinowe znane dotychczas. Przyświecającym mu celem było stworzenie maszyny jeszcze wydajniejszej, a opierającej się na ogólnej koncepcji silnika spalinowego. W roku 1893 zdobył patent na swą konstrukcję ?silnika o zapłonie samoczynnym?.

W roku 1897 Rudolf Diesel zbudował pierwszy dwucylindrowy silnik o zapłonie samoczynnym, który otrzymał nagrodę Grand Prix na wystawie w Paryżu. Silnik ten bezpośrednio z wystawy został przewieziony do Warszawy, gdzie był zastosowany do napędu prądnicy w elektrowni hotelu "BRISTOL".potrzebny przypis

Konstrukcja silnika, którą opracował R. Diesel była bardzo zawodna i trudna w eksploatacji poprzez zastosowanie wtrysku paliwa do cylindra za pomocą sprężonego powietrza. Układ wtryskowy wymagał wielostopniowej sprężarki, aby uzyskać wystarczająco wysokie ciśnienie powietrza, za pomocą którego wtryskiwana i rozpylana była dawka paliwa. Przy ówczesnej technologii materiałowej zapewnienie odpowiedniej trwałości i niezawodności sprężarki było trudne, powiększało to gabaryty i ciężar niemałego silnika, oraz zwiększało ilość części ruchomych wymagających okresowego serwisowania. Dopiero opracowanie hydraulicznego systemu wtrysku paliwa (James Mc Kechnie patent w 1910) pozwoliło na szeroki rozwój silników wysokoprężnych pracujących na oleju napędowym, ale już nie według klasycznego obiegu Diesela (stałe ciśnienie spalania), tylko według obiegu Sabathe'a (przemiana izochoryczna i przemiana izobaryczna).

Dużą rolę w rozwoju silnika odegrał inż. Prosper L?Orange zatrudniony w przedsiębiorstwie Benz & Cie, który zaprojektował w 1908 r. komorę wstępną.

Pierwszy pojazd dieslowski produkcji przedsiębiorstwa MAN był jednocylindrowym gigantem o pojemności niemal 20 litrów, który przy prędkości 172 obrotów na minutę rozwijał moc 15 kW.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_o_zap%C5%82onie_samoczynnym#Historia